اقدام عجیب سازمان محیط زیست : دویست هکتار از پارک ملی "بمو" به پالایشگاه شیراز

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در سفر اخیر خود به استان فارس، با واگذاری ۲۱۵ هکتار از اراضی "پارک ملی بمو" برای طرح‌های عمرانی موافقت کرد؛ ۱۱۵ هکتار برای طرح توسعه پالایشگاه شیراز و ۱۰۰ هکتار دیگر هم برای "شهرک صنعتی و مسکن‌ مهر لپویی".
پارک ملی بمو با وسعت ۴۸ هزار هکتار در شمال استان فارس و در ۵ کیلومتری شمال شرقی شهر شیراز قرار دارد.
در این پارک ۳۲ گونه پستاندار، ۹۱گونه پرنده، ۱۹گونه خزنده و ۳گونه دوزیست شناسایی شده که حاکی از تنوع زیستی کم نظیر این پارک ملی است.
در حالی که  پارک‌های ملی قرار است برای ادامه وضع طبیعی و ایجاد محیط مناسب تکثیر و پرورش جانوران و گیاهان، حفاظت شوندبه نظر می‌رسد سازمان محیط زیست علیرغم فلسفه تشکیل خود چندان به این موضوع وقعی نمی‌نهد.
"سید علی اکبر کاظمین" دبیر موسسه ۱۳ فروردین (یکی از تشکل‌های مردم نهاد زیست محیطی در استان فارس) در گفت و گو با خبرنگار ایلنا با تایید این موضوع از پالایشگاه شیراز، به عنوان یک پالایشگاه فرسوده و با تکنولوژی قدیمی و بسیار آلاینده یاد کرد که هم‌اکنون نیز در حریم پارک ملی بمو قرار دارد و معلوم نیست واگذاری ۱۱۵ هکتار از زمین‌های این پارک ملی چه بلایی بر سر محیط زیست منطقه می‌آورد.
وی گفت:" رئیس سازمان حفاظت محیط زیست چگونه می‌خواهد با واگذاری مناطق حفاظت شده، شعار افزایش وسعت مناطق حفاظت شده از ۸/۷ به ۱۰ درصد را محقق کند."
به گفته این فعال محیط زیست در هیچ کجای دنیا حتی در کشورهای بسیار عقب مانده نیز سابقه ندارد که یک پارک ملی برای ساخت پالایشگاه و شهرک صنعتی مسکونی تخریب شود.
تخریب محیط زیست و بی‌توجهی نهادهای نظارتی به آن مدتهاست که به یکی از مسائل مورد اعتراض سازمان‌های محیط زیستی تبدیل شده است.
اکنون مدتی‌ست که فعالان محیط زیست نسبت به خشک شدن دریاچه ارومیه هشدار می‌دهند.
نفس‌های این دریاچه به شماره افتاده است و چندی پیش مرگ بخشی از آن از سوی مدیر کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی اعلام شد.
به گفته کارشناسان میزان شوری آب دریاچه ارومیه به ۳۴۰ گرم رسیده و سبب ساز شوره زار شدن ۲۵۰ هزار هکتار از سطح دریاچه ارومیه شده است.
متخصصان محیط زیست با ابراز نگرانی از مرگ بخشی از دریاچه ارومیه سد سازی متعدد، خشکسالی، فاضلاب صنعتی و پل میان گذر را از علل نابودی دریاچه ارومیه می دانند.
از سویی سدسازی‌های بی‌مورد سبب مهاجرت پرندگان از این منطقه نیز شده است.
تاکنون تلاش‌های فعالان محیط زیست برای جلوگیری از ادامه خشک‌شدن این دریاچه به نتیجه نرسیده است و حتی راهپیمایی اعتراضی مردم این شهر نسبت به این وضعیت از سوی امام جمعه آذربایجان غربی غیرقانونی اعلام شد.
همچنین گزارش‌های بسیاری از درخطر بودن پارک ملی نایبند عسلویه به دلیل نزدیکی به منطقه پارس جنوبی و اجرای طرح‌های توسعه‌ای بدون کارشناسی از سوی سازمان‌های مختلف محیط زیستی منتشر شده است.
سال گذشته هم با انتقال یک جفت ببر روسی به ایران و ابتلای  یکی از آنها به بیماری مشمشه نه تنها یک ببر تلف شد و ایران مجبور به دادن یوزپلنگ ایرانی در ازای آن شد بلکه چندین شیر نیز در اثر ابتلا به این بیماری و عدم مراقبت مسوولان باغ وحش به ضرب گلوله از پای درآمدند تا دیگر حیوانات آلوده نشوند.

 9 مهرماه 90 .

Posted in: فاجعه