۸/۱۳/۱۳۸۹ ۰۵:۵۶:۰۰ بعدازظهر
امین
در بزرگترين معدن سنگ تاريخي فارس بقاياي 25 اسكلت انسان از دوره اسلامي كشف شد.
به گزارش خبرگزاري فارس از شيراز به نقل از روابط عمومي اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس، كارشناس باستان‌شناسي اين اداره كل اظهار داشت: طي بررسي‌هاي باستان‌شناسي و پروژه‌هاي انجام گرفته در درون غار تاريخي كان گوهر فارس 25 اسكلت و جمجمه انسان‌هاي مربوط به دوران صفويه و قاجاري به دست آمد.
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
تصویر تزیینی است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است. در بزرگترين معدن سنگ تاريخي فارس بقاياي 25 اسكلت انسان از دوره اسلامي كشف شد.
به گزارش خبرگزاري فارس از شيراز به نقل از روابط عمومي اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس، كارشناس باستان‌شناسي اين اداره كل اظهار داشت: طي بررسي‌هاي باستان‌شناسي و پروژه‌هاي انجام گرفته در درون غار تاريخي كان گوهر فارس 25 اسكلت و جمجمه انسان‌هاي مربوط به دوران صفويه و قاجاري به دست آمد.
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است. در بزرگترين معدن سنگ تاريخي فارس بقاياي 25 اسكلت انسان از دوره اسلامي كشف شد.
به گزارش خبرگزاري فارس از شيراز به نقل از روابط عمومي اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس، كارشناس باستان‌شناسي اين اداره كل اظهار داشت: طي بررسي‌هاي باستان‌شناسي و پروژه‌هاي انجام گرفته در درون غار تاريخي كان گوهر فارس 25 اسكلت و جمجمه انسان‌هاي مربوط به دوران صفويه و قاجاري به دست آمد.
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است.
13 آبان 89 .
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
تصویر تزیینی است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است. در بزرگترين معدن سنگ تاريخي فارس بقاياي 25 اسكلت انسان از دوره اسلامي كشف شد.
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است. در بزرگترين معدن سنگ تاريخي فارس بقاياي 25 اسكلت انسان از دوره اسلامي كشف شد.
عزيزالله رضايي افزود: طبق بررسي‌هاي انجام گرفته، اين غار به دليل داشتن مواد معدني مس و منگنز از گذشته‌هاي دور مورد استفاده قرار گرفته و افرادي كه دراين غار مدفون شده‌اند با توجه به شواهد موجود، در اين غار سكونت داشته و حيات آنها وابسته به اين غار و مواد معدني درون آن بوده است.
وي با بيان اينكه آنها به صورت بسيار ابتدايي مواد معدني را استخراج كرده و بخشي را در درون غار ذوب و مورد استفاده قرار مي‌دادند، گفت: اين غار با توجه به ساختار خاص زمين‌شناسي، از سنگ‌هاي معدني تشكيل شده و بسيار سست و شكننده بوده است و بخش‌هاي بسياري از آن فرو ريخته و منجر به كشته شدن تعدادي انسان كه درحال فعاليت معدني بوده‌اند شده كه با توجه به شرايط موجود امكان بررسي دقيق‌تر و بيشتر فراهم نشده است.
اين باستان شناس ادامه داد: بررسي‌ها و شواهد نشان مي‌دهد كه اسكلت‌ها و جمجمه‌هاي به دست آمده متعلق به اواخر دوره اسلامي و لباس‌هاي مورد استفاده آنها از جنس كنف و كفش‌هاي آنها گيوه بوده است كه اين افراد از دوران صفويه تا قاجاريه مورد شناسايي قرار گرفتند.
وي افزود: همچنين استخوان‌هاي حيوانات اهلي و شكار نيز در كنار جمجمه‌ها به دست آمد كه اين كشفيات احتمال سكونت افراد در اين محل را افزايش مي‌دهد.
بر اساس اظهار نظر اين كارشناس بيشتر مواد معدني مورد استفاده در تخت جمشيد و آثار دوره ساساني از كوه‌هاي منطقه بوانات استخراج و مورد بهره‌برداري قرار مي‌گرفته است و اين ادعا به دليل وجود معادن فراوان باستاني موجود در بوانات مطرح مي‌شود.
بنابر اين گزارش غار كان گوهر داراي تونل‌ها، سالن‌ها و دهليز فراواني است كه به دليل ساختار و وضعيت موجود دسترسي و ورود به آنها بسيار دشوار است.
غار كان گوهر به عنوان بزرگترين و مهم‌ترين معدن تاريخي سنگ آهن فارس در شهرستان بوانات قرار گرفته كه مربوط به ادوار پيش از تاريخ بوده است.
اين غار به دليل داشتن كاني‌هاي قوي و با ارزش معدني به كان گوهر شهرت يافته است.
طول غار حدود دو كيلومتر، ارتفاع يكي از دهانه‌هاي ورودي حدود 80 متر و دهانه فرعي حدود 15 متر از كف دره است.
سرباره‌هاي فراواني از ذوب ناقص مواد معدني در اطراف غار ديده مي‌شود كه نشانه تلاش صنعتگران عهد مفرغ در بوانات بوده است.
ادره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان فارس در سال 87 اقدام به شناسايي اين غار كرده كه پس از تشكيل پرونده ثبتي براي ثبت در آثار ملي ايران معرفي و پس از طي مراحل قانوني در سال 87 و به شماره 23146 در اين فهرست به ثبت رسيد و از تاريخ ثبت در حفاظت و مراقبت اين اداره كل است.
13 آبان 89 .
Posted in: تاریخی
پستها
0 نظرات:
ارسال یک نظر