خانه کشمیری شیراز

خانه کشمیری برای نخستین بار با ضیافت شام ایرانی میزبان نخستین میهمانان خارجی خود بود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه فارس، خانه کشمیری که آن را این روزها بیشتر به نام هدیه تهرانی می‏شناسند چند ماهی است رنگ و بویی تازه به محله دروازه سعدی بخشیده است. جایی که این روزها بیشتر پای هنرمندان را به بافت قدیم باز کرده شب گذشته میزبان نخستین میهمانان خارجی‏اش بود. دانشجویانی که از لیتوانی به شیراز آمده تا با زندگی خانه‏های در دل تاریخ این شهر آشنا شوند.

کوچه پس کوچه‏های دروازه سعدی هرچند بوی هر چیزی که فکر کنی را به خود دارد اما عطر یاس، عطری است که این شب‏ها بر همه غالب شده همان عطری که این عصرها با خنکای پاییزی و صدای نقاره‏ها شاهچراغ همراست.

برنامه پیشین این خانه افطاری بود که بچه‏های تئاتر میزبان اهالی محل بود و اینبار همان بچه‏ها میزبان نخستین میهمانان خارجی که در حاشیه این برنامه "کیارش اقتصادی" گفت: بر اساس چهار عنصر کار را دسته‏بندی کرده‏ایم و حفاظت را همچون خاک با ماهیت ماندگاریش شناخته و آتش را با ماهیت انرژی و در راستای این ماهیت توسعه و تامین نیاز مالی در میراث فرهنگی دنبال شده. آب ماهیت درک، لمس و شناخت را دارد که در معاونت پژوهشی این ماهیت را دنیال کرده‏ایم.

عضو هیات علمی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی ادامه داد: احیاء وظیفه تلفیق این سه عنصر را بر عهده دارد که خروجی‏اش جوانه بهار است که به نظر می‏رسد باتوجه به شرایط امروز ما به سه عنصر قبلی پرداخته شده ولی در خصوص احیاء بیشتر صحبت از احیاء کالبدی بوده اما ما در پروژه احیاء این خانه قاجاری احیاء میراث معنوی که همان زندگی در این خانه است را دنبال کرده‏ایم.



اقتصادی با بیان اینکه ماهیت کیفی زندگی در این خانه بسیار مهم است، اظهار کرد: زمانی که در زندگی نشاط، رضایت و حض بردن از فضا وجود داشته باشد آنوقت دلسوزی و علاقه بیشتر اتفاق افتاده و شاهد استقبال از هزینه کردن در اینگونه مکان‏ها هستیم و همه از دل کار را دنبال می‏کنند.

وی ادامه داد: احیاء معنوی کار را از فضای جبر و مادی به سمت عشق می‏برد و در اینکار ما می‏بینیم عده‏ای از فعالان تئاتر با انرژی عشق کار را دنبال می‏کنند زیرا مرکز زندگی انسان‏ها می‏دانیم نه هزینه‏های چند میلیاردی.

عضو هیات علمی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی اضافه کرد: ما در زمینه احیاء معنوی کمتر کار کرده‏ایم زیرا در این سال‏ها ما موزه، چایخانه، اداره و هتل در فضاها و اماکن تاریخی درست کرده‏ایم اما نتوانستیم زندگی را احیاء کنیم و در این پروژه اگرچه این مکان یک محل برای اتفاقات فرهنگی است ولی این اتفاقات باعث نمی‏شود دیگر زندگی در این خانه وجود نداشته باشد و کارهای فرهنگی کنار زندگی در این خانه دنبال می‏شود.

وی با بیان اینکه مردم شهرنشین امروز دیگر حتی موضوعات ساده را فراموش کرده‏اند و آنرا کار سختی می‏پندارند، تصریح کرد: مردم امروزی کارها را بلد نیستند و سازگاری خود را از دست داده اند و ما می‏خواهیم احیاء و اثبات کنیم که می‏شود در این خانه زندگی کرد و مهمانی داشت تا بدون داشتن مبل روی فرش از او پذیرایی کرد و شب برای رفتن به دستشویی از وسط حیاط رد شد.

اقتصادی درباره طرح "بازیاب سازگار" نیز گفت: در اینجا علاوه بر زندگی لوازم آن را هم بازیاب می‏کنیم که دور ریختنی‏ها، هنر، تاریخ، نشاط جوانان، فرش و خانه را همزمان احیاء می‏کنیم و با مرکزیت انسان کار را دنبال می‏کنیم.

وی ادامه داد: بسیاری از خانه‏ها برای احیاء کامل میلیون‏ها تومان هزینه می‏خواهد در صورتی که ما با قناعت و پیش گرفتن عشق تنها با دو میلیون تومان خانه را احیاء کرده‏ایم و سوار بر رضایت کار را پایدار کرده‏ایم و برای استمرار این کار معتقدیم با سادگی شروع کنیم و کار را ادامه دهیم تا با کل نگری و ذره ذره رشد کردن همه اجزای خانه را احیاء کنیم.

اقتصادی درباره تاثیر این احیاء بر دیگران اظهارکرد: همزمان ما این احیاء را در سه قشر هنرمندان جوان، اهالی محل و کارشناسان میراث فرهنگی دنبال کرده‏ایم و هر روز پس از دعوت این افراد شاهد رغبت بیشتر این افراد به بیشتر دانستن و کمک کردن برای انجام این پروژه هستیم.

به گزارش ایسنا، اما میهمانان هم از شور و نشاط این خانه هیجان زده شده بودند و هنوز دقایقی نگذشته بود که ارتباطات صمیمی بین میهمانان و جوانان میزبانشان شکل گرفت و یکی وسایل پخت نان را در حیاط برپا می‏کرد و دیگری سفره را در شاه نشین پهن.

کیارش اقتصادی درباره برنامه اخیر اجرا شده در خانه کشمیری نیز به خبرنگار ایسنا گفت: در این برنامه اخیر بسیاری از سنت‏های اصیل ایرانی را شاهد بودیم حتی اینکه خود بچه‏ها سبزی پاک کردن و در پایان هم سنت پذیرایی ایرانی که هرچه دارد را به میهمان میدهد را تمرین کردند.

3 آبان 89 .

Posted in: تاریخی,فرهنگی